Maandag 19 mei
Route: van Troje naar Burhaniye
Vandaag gereden Km 122
GPS: N 39° 30' 38" O 26° 56' 04"
Adres:Camping Altin

We gaan vanmorgen eerst de opgravingen bij Troje bezoeken. Die zijn op nog geen kwartiertje lopen vanaf de camping. De campingeigenaar is ook een officiële gids en spreekt uitstekend Engels. Het eerst wat je daar ziet is natuurlijke de replica van wat "het paard van Troje" geweest zou moeten zijn. Aardig als toeristische attractie, maar verder niet erg van waarde. De opgravingen zijn wel erg interessant, zeker als je er een goede gids bij hebt. Troje bestaat uit maar liefst 9 lagen waarvan de oudste dateert van 2500 VC en de jongste ongeveer 500 jaar NC. Eind van de morgen zijn we weer terug en na het koffie drinken vertrekken we richting Burhaniye. Onderweg gaan we nog ergens langs de kust lunchen. We hebben een goed restaurant gekozen. De Ayran is er heerlijk en Duco, Ria en ik nemen een gegrilde zeebrasem en Marian iets met champignons en vlees. Het is er allemaal super en heel betaalbaar. (alles bij elkaar € 20,- p.p.). De camping is goed aangegeven en we staan zeer royaal onder de bomen vlak aan zee. Een geweldige plek om twee nachten te blijven.

Over deze dag kunnen we alleen maar zeggen hoe heerlijk lui je aan het strand kunt liggen als het zo'n 30 graden is. Even zwemmen, even zitten, even zwemmen, enz. 's Avonds eten we in het restaurant en dat is best gezellig met zo'n hele groep.

We gaan eerst even met Duco en Ria naar het Internetcafé in Burhaniye om onze website te uploaden, maar het lukt ons geen van beiden om een goede connectie te krijgen. Jammer want zo kunnen we ons voornemen om iedere week te uploaden mooi niet waarmaken. Na nog even getankt te hebben ( best duur hier. 3.10 YTL per liter diesel= € 1,55) gaan we door naar Bergama. Onderweg gaan we nog naar Ayvalik. Een stadje langs de kust waar je langs de kade Lesbos kunt zien liggen. We kunnen er helaas niet al te lang blijven, maar gaan er nog wel even in een klein tentje bij een overdekte markt wat eten. Het is hier hetzelfde als in Griekenland. Ga eten waar de mensen zelf ook zitten te eten. Het is er goed en het kost bijna niets. We zien hier ook voor het eerst de echte Turkse schoenpoetsers op straat. Als we weg willen rijden moeten we om op de boulevard te komen eerst door een straat die steeds maar smaller wordt. Het lukt ons gelukkig nog net om door te komen, al moet Marian wel eerst een bromfiets wat wegzetten. Het is nog 50 km rijden en dan zijn we weer op onze volgende stop. De camping bij Bergama. Ook weer een prima lokatie met goede camperplekken.

Om negen uur staat er een bus voor ons klaar, die ons eerst naar het oude Asklepion boven Bergama brengt. We hebben een zeer goed Engels sprekende gids bij ons, die de geschiedenis van het Asklepion en later ook van Pergamon uitlegt. Het is behoorlijk warm, maar gelukkig is het vrij hoog en staat er een lekker windje. Prima uit te houden zo. Met de bus en gids gaan we na het Asklepion door naar boven naar de Akropolis van het oude Pergamon. Buiten het feit dat het prachtige opgravingen zijn, heb je er ook schitterende vergezichten over Bergama en omgeving. Als we weer met de bus naar beneden gaan, zijn wij de enigen die in Bergama uitstappen om de stad verder te bezichtigen. De rest gaat terug naar de camping. Wij gaan nog even we door het oude deel van het stadje zwerven en lunchen er weer in zo'n klein Turks tentje waar het eten super is. Als we afrekenen, krijgen we oranjebloesmwater over onze handen om ze weer fris te maken en nog een kopje thee aangeboden. Heel hartelijke mensen hier allemaal. Na nog even wat fris gehaald te hebben gaan we met een taxi terug naar de camping waar we vanavond een gezamenlijk diner hebben.

Vandaag is weer een reisdag. We gaan zo rond een uur of 10 weer rijden en moeten via Izmir naar Kusadasi. Onderweg slaan we af naar de kust bij Foca waar we op een mooi plekje koffie drinken en dan naar Izmir. Ze zijn daar met de weg bezig en we moeten met een omleiding de stad door. Niet de makkelijkste klus in een stad waar bijna vier miljoen mensen wonen. Het lukt in ieder geval om bij het water te komen en door dat rechts van ons te houden komen we weer op de goede weg en na de baai helemaal rond gereden te zijn komen we ook de stad weer uit. We hebben met Duco en Ria afgesproken de kustweg verder te nemen naar Kusadasi en gaan eerst richting Cesme en slaan af bij Seferihisar. Daar staat Kusadasi al voor het eerst aangegeven en is het verder gewoon dus op die weg blijven. Onderweg eten weg nog wat in een pas geopend restaurant. De bediening is voortreffelijk en het eten ook, al blijkt later op de dag dat Marian behoorlijk last van haar darmen krijgt en zelfs ziek wordt. Toch niet allemaal goed geweest waarschijnlijk. De camping is voortreffelijk en we worden ontvangen met een lekker drankje. Morgen gaan we naar Efese.

Ondanks het feit dat het allemaal nog niet zo lekker gaat, besluit Marian toch mee te gaan naar Efese. De bus staat om half negen klaar en we hebben een Nederlands sprekende gids bij ons. Na eerst nog even de resten van de tempel van Artemis en de Basiliek van Johannes in Celcuk gezien te hebben gaan we door naar Efese. Dit is een heel grote opgraving waar nog echt het stadsplan te volgen is. Er staan nog hele gevels overeind en daardoor krijg je , samen met het verhaal van de gids, een goed beeld hoe het geweest zou kunnen zijn. In het begin was het nog redelijk rustig, maar naar mate de morgen vorderde kwamen er meer bussen met toeristen van de cruiseschepen die in de haven van Kusadasi voor anker lagen. Op sommige foto's is goed te zien hoe druk het was. Het is een opgraving die je zeker niet mag missen als je in Turkije bent.

Marian gaat vanmorgen met een aantal mensen van de groep naar de Hamman. Achteraf gezien is het niet zo'n goede keus geweest, aangezien ze nog steeds niet helemaal in orde is en het in de Hamman een zeer hete bedoening is en het duurt ook best lang. Om half vier gaan we naar het dorp Sirince. Een oorspronkelijk Grieks dorp dat bij de uitwisseling in 1923 pas Turks is geworden. Aan de bouwstijl van de huizen is voor ons nog goed te zien dat het Grieks is geweest. Nu is het een soort Turks Volendam, met een niet te grote bazar en veel straatjes die allemaal vol staan met kraampjes waar van alles verkocht wordt. In een van de restaurants daar hebben we ons diner. Het eten is redelijk maar daar houdt het dan wel mee op.